با توجه به افزایش روند استفاده از نماهای شفاف در ساختمان های اداری برای استفاده از نور روز در فضای ساختمان ها، ایجاد تدابیری برای جلوگیری از نفوذ بیشازحد نور خورشید در چنین فضاهایی و افزایش آسایش بصری و کیفیت فضایی کاربران و درنتیجه بهبود عملکرد و نتیجتاً کاهش انر أکثر
با توجه به افزایش روند استفاده از نماهای شفاف در ساختمان های اداری برای استفاده از نور روز در فضای ساختمان ها، ایجاد تدابیری برای جلوگیری از نفوذ بیشازحد نور خورشید در چنین فضاهایی و افزایش آسایش بصری و کیفیت فضایی کاربران و درنتیجه بهبود عملکرد و نتیجتاً کاهش انرژی امری ضروری است، لذا به کار بردن نماهای متحرک در این دوره در جهت پیشرفت فناوری و صرفه جویی منابع، امری مؤثر است. در تهران، تنها چند مطالعه بر تابش نور روز متمرکز شدهاند و بنابراین، معیارهای قابلاجرا برای برآورده کردن اولویت محلی موردنیاز است. در گام اول بامطالعه انواع سیستم های متحرک و نحوه پاسخ گویی آنها با استناد به مدارک کتابخانه ای و در گام بعدی مدل سازی فضای نمونه ها و آنالیز هایی بر اساس ویژگی های آن ها به این مطالعه باهدف تطبیق این نما ها ازنظر آسایش بصری با استفاده از ارزیابی بر اساس شاخص (DGP) در چهار فضای اداری، واقع در تهران، ایران پرداخته شد. درنهایت نتیجه تحقیق بدین ترتیب است که نمای متحرک با سیستم فعال و کنترل مرکزی با اختلاف٪8.4 بهترین عملکرد را در بین انواع سیستم ها داشته است.
تفاصيل المقالة
باوجود تخمینهای مختلفی که در خصوص راهبردهای مؤثر در ایجاد روشنایی طبیعی و آسایش بصری در پیکرهی خانه¬های سنتی ایران بیان گردیده، ارزیابی کمی دقیق بر میزان کارایی و کیفیت آن، مشخص نشده است. در معماری دوره قاجار جهت استفاده حداکثری از نور طبیعی روز چه راهبردهایی به کار گ أکثر
باوجود تخمینهای مختلفی که در خصوص راهبردهای مؤثر در ایجاد روشنایی طبیعی و آسایش بصری در پیکرهی خانه¬های سنتی ایران بیان گردیده، ارزیابی کمی دقیق بر میزان کارایی و کیفیت آن، مشخص نشده است. در معماری دوره قاجار جهت استفاده حداکثری از نور طبیعی روز چه راهبردهایی به کار گرفته میشده و این مهم تا چه میزان در بناهای مسکونی سنتی شهر تهران بهواسطه نوسان شدت تابش و امکان بروز خیرگی موردتوجه بوده است؟ این پژوهش سعی دارد تا به تدقیق و شناسایی راهبردهای مؤثر بر میزان مطلوبیت بهره¬مندی از نور طبیعی روز و آسایش بصری در خانههای سنتی دوره قاجار در محله عودلاجان شهر تهران بپردازد. نوشتار حاضر از پارادایم کمی و راهبرد شبیهسازی برخوردار بوده که برای محاسبات خود، از نرمافزار راینوسروس و مبتنی بر شواهد برگرفته از خوانش کالبدی ساختار فضایی خانه¬های سنتی شهر تهران در دوره قاجار بهصورت نمونهگیری غیر تصادفی استفاده نموده است. نتایج به دست آمده نشان داد که آتونومی نور روز فضایی در اکثریت اتاقهای تحت بررسی در سطح قابل قبولی (بیش از 50٪) بوده و بنابراین این اتاقها بهخوبی توسط نور طبیعی روشن شده¬اند. علاوه بر این، مقایسه داده¬های این تحلیل¬ها نشان می¬دهد که نسبت بهکاررفته در سطح نورگیرها در حدود 19.20% مساحت کف اتاق و جهت غالب نورگیری از جبهه جنوبی بوده است. همچنین، تمام اتاقها ازلحاظ احتمال بروز خیرگی در سطح قابلقبول ذکر شده در استانداردهای نورپردازی قرار می¬گیرند.
تفاصيل المقالة